O 19χρονος που έπρεπε να αποτύχει για να… πετύχει - Kamarini.com

Breaking

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019

O 19χρονος που έπρεπε να αποτύχει για να… πετύχει

featured image

Τον Sahil Lavingia τον παρουσιάζουν συνήθως ως τον άνθρωπο που έκανε μια από τις πιο τρελές και βεβιασμένες κινήσεις στην επικράτεια του επιχειρείν.

Ήταν το 2011 όταν εγκατέλειψε τη ζηλευτή του θέση ως ο δεύτερος ποτέ υπάλληλος του Pinterest χωρίς να εξασφαλίσει το μετοχικό του δικαίωμα, μια κίνηση που θα τον έκανε εκατομμυριούχο. Εκείνος δεν είχε όμως μυαλό για τέτοια, καθώς έφυγε για να ιδρύσει τη δική του εταιρία, το επόμενο μεγάλο όνομα στη βιομηχανία της τεχνολογίας που όλοι ορκίζονταν πως θα έπιανε σύντομα το πρώτο της δισεκατομμύριο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display("div-gpt-ad-1539094545114-0"); });

Στον πρώτο κιόλας χρόνο λειτουργίας της, η Gumroad είχε μαζέψει πάνω από 8 εκατ. δολάρια σε χρηματοδότηση και όλα έμοιαζαν ιδιαιτέρως ευνοϊκά. Μόνο που δεν ήταν. Η εταιρία σταμάτησε να αναπτύσσεται ξαφνικά και ο Lavingia αναγκάστηκε να διώξει το 75% των υπαλλήλων του, μεταξύ των οποίων και οι καλύτεροί του φίλοι.

Τώρα σκεφτόταν να την πουλήσει, κατέληξε ωστόσο να την τρέχει… μόνος, ως τη μεγαλύτερη ίσως αποτυχία της Silicon Valley. Παρά την απίστευτη υποδοχή της αγοράς δηλαδή. Εκείνος άλλαξε ωστόσο ρότα: συνειδητοποίησε πως η Gumroad δεν θα γινόταν η εταιρία του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων, έφτιαξε μια μικρή ομάδα, βρήκε μια εξίσου μικρή χρηματοδότηση και έκανε την εταιρία του να έχει νόημα γι’ αυτό που ήταν.

«Σήμερα θεωρώ τον εαυτό μου επιτυχημένο», λέει τώρα, «όχι ακριβώς με τον τρόπο που νόμιζα, πιστεύω όμως ότι μετράω». Τι είναι όμως η Gumroad; «Η ιδέα πίσω από την εταιρία ήταν απλή: οι δημιουργοί και οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσαν να πουλήσουν τα προϊόντα τους κατευθείαν στο κοινό μέσω εύκολων και γρήγορων διαδικασιών. Δεν χρειαζόσουν βιτρίνες». Η εταιρία στήθηκε σε ένα Σαββατοκύριακο και τη Δευτέρα που λειτούργησε περισσότεροι από 52.000 άνθρωποι μπήκαν να δουν τι είναι.

Σχεδόν ταυτόχρονα μια σειρά από επενδυτικές εταιρίες τον έψαξαν και του εμπιστεύτηκαν αμέσως 1,1 εκατ. δολάρια. Λίγους μήνες μετά, τον Μάιο του 2012, μάζεψε άλλα 7 εκατ. δολάρια από ακόμα μεγαλύτερους επενδυτές.

«Ήμουν στην κορυφή του κόσμου. Ήμουν μόλις 19 ετών, αποκλειστικός ιδιοκτήτης, με περισσότερα από 8 εκατ. δολάρια στην τράπεζα και 3 υπαλλήλους. Και ο κόσμος είχε αρχίσει μόλις να με παίρνει χαμπάρι». Ο ιδιοκτήτης αύξησε το προσωπικό του και η Gumroad απέδιδε καλά για όλους. Ώσπου σταμάτησε.

«Εντελώς ξαφνικά, η αποτυχία μου είχε γίνει δημόσια», λέει ο Lavingia. Τα νούμερα καταποντίζονταν και η επόμενη χρηματοδότηση των 15 εκατ. δολαρίων δεν ήρθε ποτέ. Ο νεαρός πίστευε ακόμα και τώρα πως «όλα ήταν καλά, είχαμε χρήματα στην τράπεζα, είχαμε προϊόν που αγαπούσε η αγορά», ένα εμπόδιο ήταν, τίποτα το σοβαρό.

Μέχρι τον Νοέμβριο του 2014, η Gumroad παράδερνε. Έχοντας ήδη απολύσει το 75% των υπαλλήλων του, είχε άλλους 20 ακόμα και ένα περιθώριο 18 μηνών για τους μισθούς τους. Στο επόμενο 9μηνο, η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο. Ή έπρεπε να την κλείσει ή να αλλάξει πορεία. Και ευτυχώς το κατάλαβε πριν να είναι αργά: «Αν πιάναμε τους στόχους και λαμβάναμε το δεύτερο κύμα χρηματοδότησης, η πτώση μας θα ήταν ακόμα πιο θεαματική».

Μέχρι τον Ιούνιο του 2015, η εταιρία έχανε 350.000 δολάρια μηνιαίως. Αλλάζοντας δραστικά δομή και δραστηριότητα, σε έναν χρόνο θα ήταν και πάλι θετικός, μόνο που τα 10.000 δολάρια τον μήνα που έβγαζε ήταν ψίχουλα για την «επόμενη εταιρία του 1 δισ. δολαρίων».

Η Gumroad δεν ήταν πια το αγαπημένο παιδί των επενδυτών. «Ήμουν βασικά μόνος. Δεν είχα πια ομάδα ούτε γραφεία». Ακόμα και από το Σαν Φρανσίσκο μετακόμισε για να περιορίσει τα έξοδά του. Τον Νοέμβριο του 2017 έλαβε μια επιστολή από τον βασικό του επενδυτή, την KPCB, που ήθελε να του πουλήσει πίσω το ποσοστό συμμετοχής της έναντι… 1 δολαρίου. Για τέτοια παταγώδη αποτυχία μιλάμε!

Η εμπορική αξία της Gumroad μπορεί να είχε καταποντιστεί από τα 16,5 εκατ. δολάρια, κυμαινόταν όμως στα 2,5 εκατ., ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για μια ατομική πλέον επιχείρηση. Ο Lavingia στάθηκε στα πόδια του, εργαζόταν 16 ώρες ημερησίως, κράτησε τους βασικούς του δημιουργούς, για τους οποίους είχε βγάλει εξάλλου πολλά εκατομμύρια κέρδος. Πάρα πολλά.

Μια εταιριούλα εξασφάλιζε τρομακτικό κέρδος στους πελάτες της. Τώρα η Gumroad έμοιαζε εξαιρετικά επιτυχημένη. Από τον Απρίλιο του 2018 οι επενδυτές άρχισαν να συρρέουν και πάλι στη «μικρή Gumroad», όπως τη λέει ο ιδρυτής της. Ο οποίος ήταν ξανά πετυχημένος, σε άλλο πλαίσιο και με άλλα κριτήρια τώρα.

Η Gumroad είναι σήμερα ένα μικρό αλλά σοβαρό startup ηλεκτρονικού εμπορίου που έχει βοηθήσει περισσότερους από 40.000 καλλιτέχνες και δημιουργούς κάθε είδους να κερδίσουν πάνω από 180 εκατ. δολάρια. Καθόλου άσχημα…

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ