Η εισβολή στην Ουκρανία οδηγεί τις ΗΠΑ σε επίσπευση ενεργειών, ώστε να μειωθεί η επιρροή της Μόσχας στην εύφλεκτη γειτονιά μας
- Από τον Νίκο Σταυρουλάκι
Κοχλάζει πάλι το έδαφος στα Δυτικά Βαλκάνια, καθώς άλυτα προβλήματα του παρελθόντος και ζητήματα που επιλύθηκαν με στρεβλό τρόπο από τους φωστήρες των συστημάτων εξουσίας της Δύσης προστίθενται στα νέα πολύπλοκα ζητήματα που συνεχώς προκύπτουν από τη ρωσοουκρανική κρίση.
Τα προβλήματα εντείνει η πρεμούρα για ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε., όχι όμως ως «όραμα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», όπως αναμασάνε στα πάνελ οι εντεταλμένοι «παπαγάλοι» των Βρυξελλών, αλλά ως ανάχωμα στη ρωσική επιρροή.
Και ενώ όλοι φιλονικούν με όλους, η Τουρκία εκμεταλλεύεται την κατάσταση και απλώνει ανενόχλητη τα δίχτυα επιρροής της στην περιοχή. «Δεν θα υπήρχε ανάπτυξη στην Αλβανία χωρίς τη βοήθεια της Τουρκίας» ανέφερε πρόσφατα ο υπάλληλος του Ερντογάν, Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία οδηγεί τις ΗΠΑ σε επίσπευση ενεργειών, προκειμένου να μειωθεί η επιρροή της Μόσχας στα Δυτικά Βαλκάνια. Σε αυτό το πλαίσιο, η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδια για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, Κάρεν Ντόνφριντ, πραγματοποιεί πενθήμερη περιοδεία σε χώρες της περιοχής. Ηδη επισκέφθηκε Βελιγράδι και Πρίστινα, τη στιγμή που η ένταση ανάμεσα σε Σερβία και Κόσοβο κορυφώνεται.
Η αμερικανική διπλωματία κινείται με βάση την εμμονή στην άποψη περί διαρκούς υπόγειας δράσης του ρωσικού παράγοντα στην περιοχή, θέση η οποία «φωτογραφίζει» κυρίως το Βελιγράδι, το οποίο η Ουάσινγκτον θεωρεί ως το μακρύ χέρι της Ρωσίας (το μόνο εμφανές πλέον) στη νοτιοανατολική Ευρώπη και στα Δυτικά Βαλκάνια.
Δεύτερη «φωτιά»
Στη θεωρία του πολέμου, η «έκρηξη» εύκολα μεταλαμπαδεύεται σε γειτονικές περιοχές, και τα Δυτικά Βαλκάνια ανήκουν στη λίστα των πιθανών εστιών έντασης, σύμφωνα με τα γεγονότα που συμβαίνουν στην περιοχή και καταγράφουν καθημερινά δημοσιεύματα του Τύπου. Εκτιμήσεις στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρουν ότι, εάν υπάρξει δεύτερη «φωτιά», σε ευρωπαϊκό έδαφος, αυτή θα ανάψει πρώτα στο Κοσσυφοπέδιο.
Είναι τέτοια η ποιότητα των ηγετών στο κατασκευασμένο αυτό κρατίδιο και τόσο εκτεταμένη η ταύτισή της με την αμερικανική υποκρισία, ώστε ακούγονται και πάλι απειλές βομβαρδισμών, όπως το 1999, σε περίπτωση που το Βελιγράδι δεν συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις.
Εμπρηστικές δηλώσεις
Ο πρώην πρωθυπουργός του Κοσόβου Ραμούς Χαραντινάι, σήμερα επικεφαλής του κόμματος «Συμμαχία για το Μέλλον» του Κοσσυφοπεδίου, επικαλέστηκε σε συνέντευξή του στο σκοπιανό πρακτορείο MIA (12/3/22) την παροχή εγγυήσεων ασφάλειας στο Κοσσυφοπέδιο από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για να στείλει μήνυμα στο Βελιγράδι: «Ο Βούτσιτς και η Σερβία δεν έχουν το θάρρος να κάνουν τίποτα στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο λόγω των διεθνών εγγυήσεων ασφάλειας για το Κόσοβο. Ξέρω ότι οι Αμερικανοί δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν Σέρβο στρατιώτη να πατήσει στο Κόσοβο… Ξέρω ότι το Βελιγράδι θα βομβαρδιστεί αν συμβεί κάτι τέτοιο, όπως το 1999. Η σερβική ηγεσία το γνωρίζει αυτό πολύ καλά. Εάν έστω και ένας μόνο Σέρβος στρατιωτικός περάσει στο έδαφος του Κοσσυφοπεδίου, το Βελιγράδι θα βομβαρδιστεί… όχι κάποιο άλλο έδαφος (της Σερβίας)…»
Στις ξεδιάντροπες αυτές δηλώσεις, ο Χαραντινάι δεν κρύβει τις μαφιόζικες μεθόδους που μετέρχεται ο δήθεν «πολιτισμένος» δυτικός κόσμος, την ώρα που κατηγορεί τη Ρωσία για παρεμβατισμό. Ποια η διαφορά ανάμεσα στον βομβαρδισμό του Βελιγραδίου από τις ΗΠΑ και στις βόμβες των Ρώσων στο Κίεβο; Και οι δύο είναι βόμβες επιρροής… Ή μόνο οι ρώσικες;
Οι δηλώσεις αυτές αφήνουν ισχυρότερο «ίχνος», καθώς έγιναν ενώ είχε ξεκινήσει η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η Σερβία γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ και άλλοι διεθνείς σύμμαχοι ανησυχούν για την ασφάλεια του Κοσσυφοπεδίου. «Η Σερβία γνωρίζει ότι το Κοσσυφοπέδιο είναι η περιοχή ευθύνης της Αμερικής, της Βρετανίας και άλλων συμμάχων» είπε ο Χαραντινάι.
Σε κάθε περίπτωση, η Αθήνα ανησυχεί ιδιαίτερα, καθώς, εάν πολεμική εστία εμφανισθεί στα Βαλκάνια, τότε η «φωτιά» πλησιάζει στη γειτονιά μας, με δεδομένη την ένταση στο Αιγαίο. Ο Ραμούς Χαραντινάι είπε ότι η Ρωσία έχει επιρροή σε ορισμένα κράτη των Βαλκανίων, αλλά δεν είναι παρούσα στο Κοσσυφοπέδιο. «Η Σερβία δεν θα τολμούσε να χρησιμοποιήσει την κρίση που προκάλεσε η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία για οποιαδήποτε ενέργεια στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο, γιατί τότε όλος ο κόσμος θα μάθει ότι ο Βούτσιτς εργάζεται για τη Ρωσία» ανέφερε συμπληρωματικά για να προσθέσει κυνικά: «Αν και δεν είναι σε θέση να επιλύσει το ζήτημα με τη Ρωσία, η Δύση είναι πολύ ικανή να βρει λύση για τη Σερβία, όπως έκανε παλαιότερα, το 1999».
Περίπλοκη κατάσταση, που εύκολα μπορεί να εκτραχυνθεί…
Το σκηνικό στη «γειτονιά» μας παραπέμπει σε περίπλοκη κατάσταση, που εύκολα μπορεί να εκτραχυνθεί σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
Τα μηνύματα που μετέφερε στην Πρίστινα και στο Βελιγράδι η Κάρεν Ντόνφριντ αφορούσαν την επίλυση των ανοιχτών ζητημάτων, και μάλιστα άμεσα, ώστε να αποτραπούν προϋποθέσεις που δικαιολογούν και εδώ «ρωσική παρέμβαση». Πρώτο βήμα, η επίλυση της σερβοκοσσοβαρικής κρίσης. Δεύτερο -μελλοντικό- βήμα (πιθανό, αλλά σχεδόν βέβαιο), η ενοποίηση του αλβανικού κόσμου.
Σε δηλώσεις του την Τετάρτη (26/04), ο ΥΠΕΞ της Σερβίας Νίκολα Σελάκοβιτς δήλωσε ότι η πολιτική του προέδρου Αλεξάντερ Βούτσιτς βασίζεται στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, και ότι, αντίθετα, ο πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου Αλμπιν Κούρτι μεθοδεύει προκλήσεις και αστάθεια…
Προηγήθηκε δήλωση του Κούρτι ότι «ο Βούτσιτς είναι ο μικρός Πούτιν», για να απαντήσει ο Σελάκοβιτς ότι «ο Κούρτι είναι ένας μικρός Χίτλερ», που λέει ψέματα και βλέπει τα πράγματα όπως θα ήθελε να φαίνονται.
Τη στιγμή που ο Α. Βούτσιτς στηρίζει την πρωτοβουλία «Ανοιχτά Βαλκάνια», ο Α. Κούρτι ζήτησε για μία ακόμα φορά τη δημιουργία «Μεγάλης Αλβανίας», ενώ η Βουλγαρία έχει «στήσει» βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε., εάν δεν υπάρξει αλλαγή στο Σύνταγμα της χώρας. «Εάν υπάρξει ενσωμάτωση του Κοσόβου στην Αλβανία, η Αθήνα πρέπει να ζητήσει ενσωμάτωση της Β. Ηπείρου και εφαρμογή των σχετικών υπογεγραμμένων πρωτοκόλλων» αναφέρουν παράγοντες της μειονότητας στην Αλβανία.
Την ίδια ημέρα (Τετάρτη), ο επίτροπος Διεύρυνσης Ολιβερ Βάρελι ανέφερε ότι «η διαδικασία ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε. πρέπει να επιταχυνθεί, καθώς ο πόλεμος δείχνει ότι δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο». Επομένως, «η Βουλγαρία πρέπει να αφαιρέσει το βέτο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τη Β. Μακεδονία».
