Δεν είναι λίγοι οι γονείς που ονειρεύονται τα παιδιά τους να γίνουν γιατροί, ενώ πολλά είναι και τα μικρά παιδία που λένε πως θα ακολουθήσουν το ίδιο επάγγελμα, για να μπορούν να βοηθούν τους άλλους. Έτσι, λοιπόν, για να πετύχουν αυτόν το στόχο (ή κάποιες άλλες “απαιτητικές” σπουδές που θα εξασφαλίσουν στα παιδιά επιτυχημένη καριέρα) γονείς και μαθητές επικεντρώνονται στις θετικές επιστήμες και τα μαθηματικά.
Σύμφωνα, όμως, με τον Roger Kneebone, καθηγητή χειρουργικής στο Imperial College του Λονδίνου, εκείνο που πρέπει να ξέρουν όσοι θέλουν να γίνουν γιατροί είναι πώς να… κόβουν και να ράβουν!
Ο καθηγητής υποστηρίζει ότι αυτό το ζήτημα είναι υψίστης σημασίας, ειδικά αν κάποιος θέλει να ακολουθήσει τον κλάδο της χειρουργικής.
«Είναι μια ανησυχία δική μου και αρκετών συναδέλφων μου. Στο παρελθόν υπέθετες ότι οι μαθητές τελείωναν το σχολείο και το πανεπιστήμιο και είχαν ασχοληθεί με συγκεκριμένα πράγματα, όπως το να κόβουν ή να κολλούν και να ενώνουν πράγματα. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει, πια», είπε συγκεκριμένα σε συνέντευξή του στο BBC.
Στον κλάδο της ιατρικής το κόψιμο και το ράψιμο δεν το χρειάζονται μόνο οι χειρουργοί, αλλά και πολλά άτομα ακόμα, όπως οι νοσοκόμες που θα χρειαστεί να κάνουν ράμματα στο τραύμα ενός παιδιού ή μια μαία που πρέπει να φροντίσει ένα μωράκι που γεννήθηκε πρόωρα.
Τι μπορούν να κάνουν τα παιδιά για να αναπτύξουν περισσότερο αυτές τις ικανότητές τους; Να αφήσουν στην άκρη τα tablets και να ασχοληθούν με δραστηριότητες όπως το… κέντημα.
Παλιότερα, το ράψιμο, το κέντημα, ακόμα και το πλέξιμο ήταν κάτι συνηθισμένο για τα παιδιά. Πολλές μαμάδες έδειχναν στις κόρες τους και καμιά φορά στους γιους τους πώς να ράβουν, να μπαλώνουν και να κεντούν.
Σήμερα, τα περισσότερα – αν όχι όλα τα παιδιά – έχουν απομακρυνθεί από τέτοιου είδους ασχολίες με τα κινητά και τα tablets να παίρνουν τα πρωτεία και τις λεπτές δεξιότητες που κερδίζονται χάρη σε εκείνες τις δραστηριότητες να μην αναπτύσσονται όσο θα έπρεπε.
Όταν, λοιπόν, τα παιδιά μας πηγαίνουν από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό και από εκεί στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο και τέλος στο Πανεπιστήμιο, ας μην ξεχνάμε ότι πέρα από το διάβασμα, τον αθλητισμό και τις τεχνολογικές γνώσεις, η ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας είναι εξίσου σημαντική για τα παιδιά μας…
Πηγή: inc.com
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ...
